‎خودم را قانع ميكنم
‎كه شايد نميخواند
‎كه شايد به گوشش نميرسد
‎كه شايد مردمِ شهر خبردارش نميكنند
‎از حجمِ دلتنگى ام
‎مگر ميشود يكنفر جان دادنَت را ببيند،
‎بداند مخاطبِ تمامِ شعرهايش هستى و
‎سراغَت را نگيرد؟!
‎

مدرسه که می رفتیم هر بار دفتر مشقمون رو جا میزاشتیم

معلممون می گفت مراقب باش خودتو جا نذاری

و ما می خندیدیم...فکر می کردیم نمیشه خودمون رو جا بزاریم

بزرگ که شدیم...بارها و بارها یه قسمت از خودمون رو جا گذاشتیم

تو یه کافه...

تو یه خیابون...

تو یه خاطره...

تو یه آغوش...!!!

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست

        می رسم با تو به خیابانــــــی که نیست

می نشینی رو به رویــــــم خستگــــی در می کنی

              چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است

          باز می خندم که خیلی گرچه می دانـــــی که نیست

شعر می خوانم برایت واژه ها گل می کنند

یاس و مـــــریم می گذارم توی گلدانی که نیست

چشــــــــــــــــم می دوزم به چشـــمت می شود ایا کمـــــی

                 دستهایـــــــم را بگیـــــــری بین دستانــــی که نیست

وقت رفتن می شود...با بغــــــــض می گویـــــــم نرو

                                       پشت پایت اشک می ریــــــــزم در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز نبـــــودت می شود

                    باز تنها می شوم با یاد مهمانـــــــی که نیست

بعد تو این کار هر روز من است

                باور این که نباشــــــی ...کار آسانـــــــــــــــــی که نیست.

هیچوقت دلمو نشکست

هیچوقت بهم نه نگفت

همــــــیشه در جواب بچه بازیام خندید و گفت:

عـــــاشق همین کاراتم...

زنان موجودات عجیبـــــــی هستند

مقاوم جلـــــــــوه می کنند

در حالـــــــــــــــــــیکه...

کوچکترین مشــــــکل را دوام نمی آورند

ساده و زود باور جلوه می کنند

هـــــــــــیچ دروغی را باور نمــــی کنند

فراموش کار جلوه می کنند

در حالـــــــــــــــی که هیچ اهانتی را فراموش نمی کنند

تا زمانی که مردی را عاشـــــــــــقانه دوست بدارند

اشتباهاتش را می بینند اما فــــــراموش می کنند

دروغ هایش را مـــیفهمند اما باور می کنند

زیرا که عــــــــــــــــــشق می ورزند.

پ ن:.......

میدونی چرا پاییز دلگیره؟

چون "دلت" گیره!

چون دقیقا اون  لحظه ای که کسی باید کنارت باشه

نـــــــــیست

چون باید سوز این سرما رو تنهایی تحمل کنی

کجـــــــــــــــــــایی...!!

هــــی پشت این گوشی

جای شماره 

گریه ام را می گیرم...

ولی یادت باشه خدا...دستمو ول کردی!!!

نبودنت مثل تمام کردن سیگار است

در نیمه شبی برفی...

وقتی تمام دکه های شهر بسته اند

سلامتی اونایی که نه ادم خاصین...نه مخاطب خاصی دارن

فقط حسشون خاصه...

خیلی خاص...!

مغرورانه اشک ریختیم چه مغرورانه سکوت کردیم

چه مغرورانه التماس کردیم چه مغرورانه از هم گریختیم

غرور هدیه شیطان بود و عشق هدیه خداوند

هدیه شیطان را بههم تقدیم کردیم

هدیه خداوند را از هم پنهان کردیم

چگونه تکه های سهمم از تو را

کنار هم بگذارم؟

چگونه بسازمت؟

این روزها دچار سر گیجه ام...تلخ تر از تلخ

زود می رنجم

انگار گم شده ام! حتی گاهی میترسم

شاید لحظه ی کوچ من نزدیک شده

کاش می دانستم این سرنوشت را چه کسی برایم بافته

آن وقت به او می گفتم یقه ی آن را تنگ بافته ای

بغض هایم را نمی توانم فرو ببرم

من یک عذر خواهی به خودم بدهکارم

برای اینکه احساساتی بودم

برای اینکه یک رو بودم

برای اینکه غرورم را شکستم

برای اینکه انسان بودم

"خودم"

منو ببخش...

چقدر سخته دست سردت رو تو دست یکی دیگه بزاری.

که بهش هیچ حسی نداری...

تا فقط به یار بی معرفتت ثابت کنی...

که منم میتونم

ادمهای ساده...ساده عاشق می شوند...ساده صبوری می کنند...ساده عشق می ورزند...

ساده می مانند...

اما سخت دل میکنند

انوقت که دل میکنند جان می دهند ...سخت می شکنند

سخت فراموش می کنند.

من عاشقانه هایم را

روی همین دیوار مجازی می نویسم!

از لج تو...

از لج خودم...

که حاضر نبودیم یک بار 

اینها را واقعی به هم بگوییم...

گاهی هیچکس نیست تا باهاش درد و دل کنیم....

دلت میخواد با یکی حرف بزنی....درد و دل کنی

اونوقت یه چیزی ته دلت بهت میگه:

با اونی که اون بالاست حرف بزن

نا خود آگاه رو میکنی سمت آسمون

میگی خدایا.....

من آن بازیچه ای هستم

که میرقصم به هر سازت

تو میخندی به کبر آخر به این چشمان گریانم

خدایی ناخدایی

هر چه هستی غافلی یارب

که من آن کشتی بشکسته ای در کام طوفانم

توءی قادر توئی مطلق

نسوزان خشک و تر با هم

که من فریاد نسلی

عاصی و قومی 

پریشانم

زندگی

"زندگی" به من اموخت...

ادمها نه "دروغ " می گویند

نه زیر "حرفشان"می زنند.

اگر "چیزی"می گویند...

صرفا احساسشان در همان لحظه است

نباید رویش حساب کرد...

به قول یه دوست 

یک پایان تلخ بهتر از یک تلخی بی پایان

تلخی بی پایان شده زندگی منو 

پایان تلخ شده مرگ من 

من انقدر سختی دیدم که خندیدن یادم رفته 

حالا اگه یه پایان تلخ واسه خودم بزارم چی میشه 

فکر نکنم  به هیچ جای دنیا بر بخوره 

خسته شدم از بغض و اشک و تحمل وخفه کردن صدام 

دلم پرواز میخواد 

دوست دارم از فکرش در بیام اما 

با دیدن  پشت سرم نمی تونم 

آخر راهم خیلی نزدیکه دیگه حتی لبخند هم یادم رفته 

من یه آدم تنها تو این تنهایی لعنتی جز تو خدایی که

نگام می کنی کسی رو ندارم پشتم باشه 

اینکه انقدر دلمو میشکنی رو نمی فهمم

مگر خودت نگفتی خداحافظ؟

پس چرا وقتی گفتم "به سلامت"نگاهت تلخ شد؟

برو به سلامت

دیگر هم سراغم را نگیر!

خسته تر از آنم که بر سر راهت بنشینم

و دلیل رفتنت را جویا شوم...

اهنگ عوض شد

خدایا

اجازه هست ناصبوری کنم؟

به بزرگیت قسم از صبوري خسته ام...

 از فريادهايي كه در گلويم خفه ماند و میماند...

از اشك هايي كه شبها تنها بالشم و تو شاهد آن هستید

و از حرف هايي كه زنده به گور گشت در گورستان دلم

آسان نیست در پس خنده های مصنوعی گریه های دلت را ،

 در بی پناهیت در پشت هزاران دروغ پنهان کنی . . .

آرزوی پــرواز دارم مرا اجابت نما

ای تنهــا امیدم

نمی دانم چه می خواهم خدایا... به دنبال چه می گردم...

شب و روز چه می جوید... نگاه خسته من چرا

افسرده است این قلب پرسوزگریزانم از این...

مردم كه با من به ظاهر همدم و یكرنگ هستند...

ولی در باطن از فرط حقارت به دامانم دو صد...

پیرایه بستند دل من ای دل دیوانه من كه...

می سوزی از این بیگانگی ها مكن دیگر...

ز دست غیر فریاد خدا را بس كن این دیوانگی ها...

اندوه که از حد بگذرد

جایش را می دهد به یک بی اعتنایی مزمن

دیگر مهم نیست...

بودن یا نبودن ;

دوست داشتن یا نداشتن...

انچه اهمیت دارد

کشتاری رخوتناک از حسی است...

که دیگر تو را به واکنش نمی کشاند!

در آن لحظه فقط در سکوت غرق می شوی

و نگاه میکنی و نگاه و نگــــــــــــاه...!

کجا با این عجله هنوز نظر ندادی

یه وقتایی لازم نیست حرفی زده بشه بین دو نفر...

همین که دستت رو اروم بگیره...

یه فشار کوچیک بده...

این یعنی من هستم تا اخرش...

همین کافیه...!

امشب اسمان تاب کشیدن ابرها را ندارد

کاش ابرها هم ببارند

شاید اسمان نفسی تازه کند

وقتی در اتاقم تنها صدای ...

تیک تاک ساعت را میشنوم...

وسکوت را...

آن وقت است که می فهمم...

این تو نیستی...

خیال توست ...!

وقتی کوچیک بودیم دلمون بزرگ بود

ولی حالا که بزرگ شدیم بیشتر دلتنگیم!!!

کاش کوچیک می موندیم

تا حرفامون رو از نگاهمون بفهمن!!

نه حالا که بزرگ شدیم 

فریاد هم میزنیم 

باز کسی حرفمون رو نمیفهمه!!!

وقتی به کسی بطور کامل و بدون هیچ شک و تردیدی اعتماد می کنید

در نهایت دو نتیجه کلی خواهید داشت :

” شخصی برای زندگی “

یا

” درسی برای زندگی “

شاید سوال سختی باشه

ولی جواب بدین !!!

بقیه تو ادامه مطلب

برایت خواهم نوشت

از ابهام لحظه ها

از تردید

از حجم مرگ آور نبودنت

از کسانی‌ که رد می‌‌شوند و بوی تو را می‌‌دهند

... برایت خواهم نوشت

از حدیث تلخ بغض‌های تا ابد

از قناعت به یک خاطره ، یک یاد

از صبوری من و جای خالی‌ تو و شب‌های من

برایت خواهم نوشت

حتی تو هم برای من نبودی...

من دیوانه نیستم فقط کمی تنهایم.همین !

چرا نگاه میکنی؟؟ تنها ندیده ای؟؟

به من نخند,من هم روزگاری عزیز دل کسی بودم

گاهی ارزش داره از همه چیزت بگذری

تا لبخند رو به لبای یکی هدیه کنی

گاهی میتونی با یه کار کوچیک همون لبخند رو بکاری رو لباش

گاهی مهم اینه که بخوای بخندونی

اون وقت خدا هم میخنده

گاهی از خودت بگذر.....فقط گاهی

سلام سلامسلام

دلم طاقت نیاورد ازتون دور باشم...

مرسی از اونایی که تو این چند روز تنهام نزاشتن

 نظر یادتون نره

نمیدونم چی شده ,حال خودمو نمیفهمم

دوستتون دارم...

احتمالا یه مدت نباشم

خیلی حرف دارم...ولی!!!

خدانگـــــــــــــــــهدار

گاهی وقتا چقدر اذیتت میکنه,این دروغی که پشت فراموش کردن پنهون شده,

زبونت میگه فراموشش کردی,ولی دلت هنوز داره با یاد و خیالش زندگی میکنه

ای کاش ادمیزاد,

سختیه تحمل تمام تنهایی ها,گریه ها,دلتنگی های بی بهونهو بی خوابی های شبونه...را میفهمید

و

زندگی را روی سرت اوار نمیکرد

با گفتن جمله بی رحمانه ی

"مرا ببخش,من لیاقت عشق تو رو ندارم"

.

.

فکرت از سرم برده,نه تنها خوابم را,بلکه عقلم را,

ای کاش یاد تو,فکر تو ,درک داشت, احساس داشت

و میفهمید چه بلاهایی و چه رنج هایی بر سرم اورده

اولش شیرینه

اولش عشق سرزده میاد تو دلت

اما...

اخرش تلخ

اخرش تموم هستی ات رو ازت میگیره تا از دلت دست برداره

در تنهایی خود لحظه ها را برایت گریه کردم

در بی کسیم برای تو که همه کسم بودی گریه کردم

در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم

در حال دویدن در کوچه های زندگی بودم که ناگاه به یاد لحظه هایی که بودی

و اکنون نیستی

ایستادم ...و ارام گریه کردم

و اکنون می خندم ...اری میخندم.به تمام لحظه های بچگانه ای که 

به خاطرت ...

اشکهایم را قربانی کردم...

تنهايي هاي من پاياني ندارد

همان روز حادثه بر بوم دل تنهايي را نقش زدم

تنهايي را مي ستايم

تنهايي را مي بويم

تنهايي را در کنج دل نهاده ام

و از تنهاييهاي دل مي نگارم تــــا...

گاهی دیدن یه عکس دو نفره تو رو یاد اون نمی ندازه!!

تو رو یاد خودت میندازه...

که چقدر شاد بودی,که چقدر خندون بودی,که چقدر جوون بودی!

گاهی ادما دلشون فقط واسه خودشون تنگ میشه...

دلم واسه خودم تنگه....

خیلی سخته ،

خیلی سخته از عشق یه نفر بسوزی

اما نتونی بهش بگی...

خیلی سخته یه مدت با یکی باشی

به خیال اینکه دوست داره اما بعد ...

بعد بفهمی اینا همش ساخته ذهن خودت بوده

و اصلا از اول عشقی وجود نداشته

اون موقع است که می شکنی...

نمی دونی چی کار کنی از یه طرف دلت پیش اونه

از یه طرف می دونی که دوست نداره

مجبوری به اون فکر نکنی

اما نمی تونی...

وقتی دلت گرفته...

وقتی  غمگینی...

وقتی از زندگی سیری...

"حواستو خیلی جمع کن"

چون طعمه خوبی هستی!!!

دلت که گرفته باشد ....

شادترین اهنگها روضه خوانی میکنند!!!!

شلوغترین مکانها تنهایی ات را به رخت میکشند....

و شادترین روزها برای تو غمگین ترین روزهاست!!

دلت که گرفته باشد....

نقض میشود همه قانون ها

دل کجـــا...قانون کجـــا

مدت ها طول میکشد تا خاک بگیرد خاطره های رنگارنگ!!

میگذاری تار شود این خاطره ها...

اما یک خواب ناغافل گرد و خاک تمام خاطره ها را می گیرد!!!

میشود مثل روز اول!!

میشود خاطره های ناب!!

زخمها تازه میشود باز....

دلم میگیرد از چشم امید داشتنم به هوسبازانی که ترانه عشق میخوانند!!

این همه هیچ...

گاهی حتی 

از خودم هم دلم میگیرد...!

به صدایت معتاد شده بودم.....

رفتی!!!!!

حالا هر روز خاطره تزریق میکنم.....