این روزها دچار سر گیجه ام...تلخ تر از تلخ

زود می رنجم

انگار گم شده ام! حتی گاهی میترسم

شاید لحظه ی کوچ من نزدیک شده

کاش می دانستم این سرنوشت را چه کسی برایم بافته

آن وقت به او می گفتم یقه ی آن را تنگ بافته ای

بغض هایم را نمی توانم فرو ببرم

من یک عذر خواهی به خودم بدهکارم

برای اینکه احساساتی بودم

برای اینکه یک رو بودم

برای اینکه غرورم را شکستم

برای اینکه انسان بودم

"خودم"

منو ببخش...