غم انگیزترین جدایی اونی بود که

نه کسی گفت چرا ...؟

نه کسی فهمید چرا...

زنده ام 

نه از جانی که مانده

از استخوان های لجبازی 

که روی هم ایستاده اند.

میدونی چرا پاییز دلگیره؟

چون "دلت" گیره!

چون دقیقا اون  لحظه ای که کسی باید کنارت باشه

نـــــــــیست

چون باید سوز این سرما رو تنهایی تحمل کنی

کجـــــــــــــــــــایی...!!

هــــی پشت این گوشی

جای شماره 

گریه ام را می گیرم...

می خندم

دیگر تب هم ندارم 

داغ هم نیستم

دیگر به یاد تو هم نیستم

سرد شده ام 

سرد سرد

نمی دانم!!

شاید...

شاید دق کرده ام 

کسی چه می داند

بی حسم کردی نسبت به تمام حس های دنیا

گاهی سکوت 

یعنی اما ...یعنی اگر...

یعنی هزار و یک دلیل که "دل"میترسد بلند بگوید

حرف هایی هست که بدجور دلم را می شکند

بد جور دلم را می سوزاند...بد جور خراب می کنند

حرف هایی از نزدیک ترین کسانت

از عزیزترین کسانت

گاهی دلت میخواهد نزدیکترین اینقدر عزیز نبود

یا اگر هم بود 

کمی بیشتر حواسش به تاثیر حرف هایش بود

کمی خسته 

کمی از یادها رفته

خدا هم ترکمان کرده

خدا دیگر کجا رفته...!!!؟

پروردگارا

به من بیاموز در این فرصت حیاتم 

آهی نکشم

برای کسانی که دلم را شکستند...

باید بازیگر شوم

آرامش را بازی کنم

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم

باز باید مواظب اشکهایم باشم

باز همان تظاهر همیشگی

"خوبم"

گاهی سکوت دوست معجزه می کند

و تو می آموزی

که بودن همیشه در فریاد نیست...