در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست

        می رسم با تو به خیابانــــــی که نیست

می نشینی رو به رویــــــم خستگــــی در می کنی

              چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است

          باز می خندم که خیلی گرچه می دانـــــی که نیست

شعر می خوانم برایت واژه ها گل می کنند

یاس و مـــــریم می گذارم توی گلدانی که نیست

چشــــــــــــــــم می دوزم به چشـــمت می شود ایا کمـــــی

                 دستهایـــــــم را بگیـــــــری بین دستانــــی که نیست

وقت رفتن می شود...با بغــــــــض می گویـــــــم نرو

                                       پشت پایت اشک می ریــــــــزم در ایوانی که نیست

می روی و خانه لبریز نبـــــودت می شود

                    باز تنها می شوم با یاد مهمانـــــــی که نیست

بعد تو این کار هر روز من است

                باور این که نباشــــــی ...کار آسانـــــــــــــــــی که نیست.

می دانم...

شبی به پسرت دیکته می گویی

شعـــــری را که من گفتــه ام 

و " الهامش " تویی

می خنــــدی و می گویی

نقطــــــــــــــه سر خط.

-مامان...چی شده!!؟

-هیچی عزیزم

دفترش را میگیری و می نویــــــــسی

20تمــــــــــــــــــــــــــام.

و سپس نیمــــه های شب

پشت به مردت

آرام

آرام

گریـــه می کنی.

شاید روزی بــی خبر دیگر پست نگذارم

دلم می خواهد ترانه ی خداحافــــــظی را بنویسم

روی همین دیوار مجازی

ولـــــــــــــــــی...

واژه ها فرار می کنند

دلم طاقت نمـــی آورد...لشک ها امان نمی دهند

گیجـــــــــــم در این صفحه ی مجازی

آرامشـــــی که با حرفهایم می دهم خودم ندارم

فقط می دانم خسته ام...خسته از بی معرفتی و ی احساسی آدمها

شاید همه را بگذارم بروم

تا شاید کمـــــی نگرانم شوند...عـــین پدر و مادرم

حرف های ناگفته زیاد است...

شاید ...

نمیدانم..شاید من هم روزی بی خداحافظی بروم... از این صفحه مجازی

شاید همین حالا....!!!!

شاید روزی بــی خبر دیگر پست نگذارم

دلم می خواهد ترانه ی خداحافــــــظی را بنویسم

روی همین دیوار مجازی

ولـــــــــــــــــی...

واژه ها فرار می کنند

دلم طاقت نمـــی آورد..اشک ها امان نمی دهند

گیجـــــــــــم در این صفحه ی مجازی

آرامشـــــی که با حرفهایم می دهم خودم ندارم

فقط می دانم خسته ام...خسته از بی معرفتی و بی احساسی آدمها

شاید همه را بگذارم بروم

تا شاید کمـــــی نگرانم شوند...عـــین پدر و مادرم

حرف های ناگفته زیاد است...

شاید ...

نمیدانم..شاید من هم روزی بی خداحافظی بروم... از این صفحه مجازی

شاید همین حالا....!!!!

روزهای رفته ی سال را ورق می زنم

چه خاطراتی که زنده نمی شوند...چه روزها که دلم می خواست تا ابد تمام نشوند

و چه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان می برد

چه فکرها که آرامم کرد....و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود

چه لبخندها که بی اختیار بر لبانم نقش بست

و چه اشک ها که بی اراده از چشمانــــــــــــم سرازیر شد

چه آدمها که دلم را گرم کردند...و چه آدمها که دلم راشکستند

چه چیزها که فکرش را نمی کردم...و چه چیزها که فکرم را پر کرد و نشد

چه آدمها که شناختم و چه آدمها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان....

و......

و سهم من یک سال دیگر هم یادش بخیر می شود

کاش ارمغان روزهایی که گذشت....آرامشی باشد از جنس خدا

آرامشی که هیچگاه تمــــــــــام نشود....!!!

.

.

پ ن:دوستان خوبم...همراهان همیشگی و اندک یاران قدیمی

سالی پر از نشاط...پر از خوشی واتفاقات خوب براتون آرزو میکنم

سالی پر از حضور خدا در قلب های مهربونتون

امیدوارم تو سال جدیدیه همه ی آرزوهاتون برسید

امیدوارم هر کی عاشقه به عشقش برسه

تحویل سال نو بدون عشق...یعنی تکرار غریبانه ی لحظه ها

عیدتون پر از حال خوب.

راستی اینم بگم.احتمالا تا یک ماه نتونم پست بزارم.از ناحیه دست دچار سوختگی شدید شدم.

به امید دیدارتون مهربانان. 

1393/12/28.یا حق

سلام عشقم...!!

اخ ببخشید یادم رفته بود چند وقته دیگه مال من نیستـــی!

شدی عشق یه غـــــــــریبه...

عشق غریبه میشه چند تا سوال بپرسم؟

کنارش راحتی؟

روش حساســــــــــی؟ آره؟ 

واسش غیـــــــــــرتی میشی؟

همش بهش گوشزد می کنی که مراقب خودش باشه؟

یادته به من میگفتـــــی بدون تو دیوونه میــــــــــــــشم؟؟؟؟؟

یادته تو بغلت بودم گفتــــــم اگه بری چیکار کنم؟

ابروهات گره خوردو بهم گفتی هــــــــــــــــــــیس!!!

من قرار نیست از پیشت برم

آخ خدا......!

آخه لامصب پس کجایــــــی؟

تو ام که بهم دروغ گفتی...تو ام که رفتی تنهام گذاشتی نامرد.......!

هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی فلانی...

دیگر هوای برگرداندنت را ندارمـــــــــــ

هر کجا می خواهـــــی برو....!

پ ن:خستـــــــــه خسته س

بی تو من رنگ های این سرزمین را بیگانه می بینم

بی تو...کوه ها دیوان سیاه و زشت و خفته اند

بی تو دریا گرگــــــی است که آهوی معصوم مرا می بلعد

بی تو...من با بهار میمیرم

بی تو...من در عطر یاس ها می گریم

بی تو...من در شیره ی هر نبات...رنج "هنوز بودن"را و جراحت روزهایی 

که همچنان خواهم ماند را...لمــــــس می کنم...!

بی تو ...من با هر برگ پاییزی می افتم

بــــــــــــــــــی تو....

من زندگی را...شوق را...عشق را...زیبایی را...و مهربانی پاک خداوندی را

از یاد می برم....

.

.

رشته ای بر گردنم افکنده دوست

                           می کشد هر جا که خاطر خواه اوست...

غم یار و غم یار و غـــــــــــــــــــــم یار....!!!

امان از این غــــــــــم یار که خیلی ها رو الکلی کرد

سلامتـــــی اونایی که یادشون رفت 

قســــم خوردن تا آخرش هستن....!!!

به جایی رسیدم که دیگه خیلی چیزا واسم مهم نیست

جایی که وقتی یکی دلمو میشکنه...مثل آب خوردن میذارمش کنار

جایی که با دیدن بی معرفتی ها فقطـــــــــــ....میگم به درک

بی احساس نبودم..ولی یه کسایی یه سری باورهامو از بین بردن

همونایی که گفتن:...تو واسه این دنیا زیادی خوبی

""هــــــــــــــــه""

آبی پشت سر کسی نمیریزم که برگرده 

هر کی رفت به سلامت

بی زحمت درم ببنده...

...

این روزها احساس می کنم 

وقتی می نویــــــــسم خدا چشمهایش را می گیرد

و وقتی میخوانم گوشهایش را

صادقانه بگویم

فکر می کنم خدا هم از سادگی من و حرفهای تکراری ام

خسته شده....

از تو می گذرم بی انکه دیگر تو را ببینــــــــــم

از تو می گذرم بی آنکه خاطره ای را از تو به دوش بکشـــــــــم

دیگر نمی خواهم طعمی از عشق بچشم

از تو مـــــــی گذرم

از تو که گذشتی از همه چیز

این را هم فراموش مـــــی کنم

جای من اینجا نیــــست...میروم تا از شر من و احساسم راحت باشی

میروم تا آرام باشی

میروم تا تو نیز بودنم را با همنشینی با معشوقه ات فراموش کنی

میروم تا روزی اشکهای پشیمانــــی ات را ببینم

از تو می گذرم و شک نکن که فراموشت می کنم

هر چه شمع و شعله و آتش از تو در دلم روشن بود....هر جای قلبم که کور سوی امیدی به داشتنت داشت

امروز خاموش و دفن کردم....

نه اندیشیدن به تو فایده دارد....نه کلنجار رفتن به خاطره هایت

حالا انقدر به دنبالم بیا تا خسته شود پاهایت

.

.

.

چرا پاســـــخی به دل گرفته ام نمی دهی

چرا سرد شده ای و مثل آن روزها سراغی از من نمی گیری

حقیـــــــــــــقت تمام رابطه ها همینه

اولش ذوق داری.. بعد با اس ام اس شروع میشه 

زنگ ها جاشو به ساعت های پر ارزشت میده

سحر تا سحر تو فکرشی

اگه یه دقیقه دیر تر جوابتو بده به ستوه میای

دیدنش آرزوته

میخوای هر جور شده خوشحالش کنی

گرفتن دستش گرمــــــــــترین آغوش دنیاست

در خیابان ها بودنش رو جار میزنی!!!

دوست داشتن جاش رو به عشق میده

عشق جاش رو به عادت و وابستگی میده

اینجاست که درد شروع میشه!!!!

دیگه فهمیده دل بستی

هر کاری میکنه تا آزارت بده

با دیر جواب دادن ...با بدرفتاری

کاری میکنه به صدا در بیای...بعد بگه دیدی ما با هم سازش نداریم!!؟

یهو میذاره و میره ...

تو بمونی و تنهاییت و عادتی که با هیچ چیز جبران نمیشه

داری لـــــــــــــه میـــشی...

اما کم کم ضد ضربت میکنه

اونوقت تنهایی رو با چشم و روحت میبینی

خستــــــــــــــــــــــه شدی

اما...

دیگه ترجیح میدی تو خلوتت هیچ ناکسی رو راه ندی

به پنجـــــــره نگاه میکنی

منتـــــــظر اون نیستی....منتـــــــــــــــــظر بارونی

که زیرش تنهایی رو به رخ دنیا بکشی

گاهی با یه تلنگر حالت عوض میشه

گاهی هم با هزار ضربـــــه تغییر نمیکنی

نمیدونم برای من تلنگر بود ....یا ضربه ی هزارم که نتیجه داد

تصمیم به تغییر زندگی اولین قدم بود برای من ...

تا یه جایی خوب پیش رفتم...

از این به بعد رو نمیدونم

اما حالم بهتره

بهتر از دیروز ها و پریروزها و هفته های پیش

ولی نه بهتر از پارسال

دیگه مخاطبــی نیست که برایم خاص باشد

دیگه مخاطب هیشکی نیستم

تا براش بنویسم

شاید برای خودم بنویسم از این به بعد

خدا رو چه دیدی...

........

.....

....

...

..

.

پ ن :یه وقتایی باید رفت

اونم با پای خودت

باید جاتو تو زتدگی بعضیا خالی کنی

درسته تو شلوغیاشون متوجه نمیشن

ولی بدون یه روزی یه جایی

بدجوری یادت میفتن که خیـــــــــــــــــلی دیر شده

خیــــــــــــــــلی...

دلم لبریز از سکــــــــــوت

حالم پریشون

دست هایم خالـــــــــــی از دلگرمــــــی

نگاهم بارانی از هوای ابری دلـــــم

و لب هایم تشــــــــنه ی هم صحبتی با تو

گوش هایم فقط صدای تو را می شنوند

از قدم هایم چه بگویم

از راه هایی که رفتم و نرسیدم

از شب های تلخی که به مرور آخرین دیدارمان سحر شد

از جاده ای که فقط تنهایـــــــــــــی یارم بود...

و حالا تنها نام تو ست که  شده است ورد زبانـــــــــم

زبانی که اعتصاب کرده به حرف نزدن

آروم و بی صدا

سکوتــــــــــــــــــم سرشار از نام تو است...

زیباست لحظه ای که به سکوت نشسته ای...و فقط نگاه ست که حرف می زند....

 ↓ ↓↓ وبلاگ 4 ساله شد ↓ ↓ ↓ 

↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ 

↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ ↓ 

↓ ↓ ↓ ↓ ↓ 

↓ ↓ ↓ 

↓ 

لاشه ی عاشقی ام 

سگ خور نامردی تو

آنقدر خون به دلم هست که 

هارت بکند...

خدایا به تو سپردمش

اما یه خواهشی ازت دارم

یه روزی...یه جایی...

تو بغل یه غریبه...

وقتی مسته مسته...

بد جوری منو یادش بنداز...

پ ن :نمیدونم این حرف رو کی گفته ولی حال الان من همینه

باید بازیگر شوم

آرامش را بازی کنم

باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم

باز باید مواظب اشکهایم باشم

باز همان تظاهر همیشگی

"خوبم"

گاهی سکوت دوست معجزه می کند

و تو می آموزی

که بودن همیشه در فریاد نیست...

آن روزها گنجشـــــــک را رنگ می کردند

جای قنــــــاری می فروختند

این روزها هـــــوس را رنگ می کنند

و 

جای عـــــــــــــشق می فروشند

آن روزها مالباختـــــه می شدی

این روزها

دلباختـــــــــــــــــــــه...

خدایا...

اونی که تنهام گذاشت رو هیچوقت تنها نذار

اما...

یه نفرو تو زندگیش بیار

که روزی هزار بار ارزوی تنها بودن کنه

خوش به حالت که منو یادت نیست..خوش به حالت که فراموشت شد

خوش به حالت که از این تاریکی.. یه ستاره سهم آغوشت شد

خوش به حالت که دلت آرومه ..خوش به حالت که پریشون نیستی

خوش به حالت که منو یادت نیست .خوش به حالت که پشیمون نیستی

خوش به حالتون با هم خوشحالید

خوش به حالتون با هم خوش بختید

هر جایی که من تنهایی رفتم

خوش به حالتون دوتایی رفتین

خوش به حالش تو دلت جاداره..خوش به حالش دستاشو میگیری

خوش به حالش عاشق چشماشی خوش به حالش عاشق چشماته

خوش به حالش همه ی دنیاشی خوش به حالش همه ی دنیاته...

خوش به حالتون با هم خوشحالید

خوش به حالتون با هم خوش بختید

هر جایی که من تنهایی رفتم

خوش به حالتون دوتایی رفتین