با خیلیا میتونستیم باشیم ولی خودمون نخواستیم

ولی گفتن نخواستت

گفتیم درسته....

خودشون بهمون پیشنهاد دادن

قبول نکردیم

گفتن لیاقتمون رو نداشت

هیچی نگفتیم...

خیلی کارها رو میتونستیم بکنیم و نکردیم

گفتن بلد نبودی

گفتیم درسته...

خریت هایی بود که می شد انجام داد

گفتن عرضه نداشتی...

کسی تو زندگیمون نبود

گفتن این چهار تا چهار تا داره

سکـــــــوت کردیم...

دختر و پسر بهمون تیکه انداختن

جوابشونو ندادیم

گفتن این امله...

جلوی کسی دولا راست نشدیم که بعد پشت سرش بد بگیم

گفتن بد اخلاقه....

حرفاشون نیش داشت اندازه مار افعی

گفتن شـــــــــوخی می کنیم...

و این جریان همچنان تو زندگی ادامه داره 

بازم عیبی نداره آدم از خودی ضربه بخوره شیرین تره

بزنین زخماتونو...

به همه چیز عادت میکنیم

به داشته ها و نداشته هایمان

خیلی طول نمی کشد که

جلوی آینه زل بزنی به خودت

موهایت را کنار بزنی

و با خودت بگویی

اصلا مگر داشتی اش؟

مگر از اول بود!!!؟؟

که بودن و نبودنش مهم باشد

گر همین است خطایم که تو را دارم دوست

              بعد از این بیشتر از پیش خطا خواهم کرد

دلم را تهدید کردم

که اگر

یک بار دیــــــــــــــگر بهانه ات را بگیرد

میدهم دوباره

بســـــــــــــــــــوزانیش

مــــــــــــــــرد نیستی

اما مردانه بنگر

جلوه ی نامردیت را ...

از غم رفتنت سیگاری شدم

به خوشی برگشتنت پیک زدم

از تب بودنت هرزه شدم

از ترس مسخره شدن لال شدم

حالا نشستم این گوشه 

ببینم دیگه چه بلایی میخوای سرم بیاری

تعارف نکن

این تیشه 

بزن به ریشه ام....

سیاهی زیر چشمانم را دوست دارم 

جای رفتن توست...