پــ . نــ : .....پـــــــــP

روزي به تو خواهم گفت ازغربتم

روزي که با ريزش برگها خزان زندگي من آغاز شد،

آن روز که آفتاب گردان وجودم به سوي خورشيد، دلت را آرزو مي کرد.

آن روز که ابرهاي سياه و سفيد سراسر آسمان چشمانم را فرا گرفته بود

و باران غم از گوشه ي آن، به کوير سرد گونه هاي استخوانيم فرو ريخت.

آن روز همه چيز را در يک نگاه به تو خواهم گفت،

 آن گاه که سيلاب اشک هايمان يکي گردد..

نمی گفت بیا...

نمی گفت برو...

حتی نمی گفت برو راحتم بگذار...

می آمد...

حرف های عاشقانه می شنید

لبخند می زد و می رفت...

کار هر شب او بود...

دست های تو 

تصـــــــمیم بود

باید می گرفتم و 

دور می شدم...

بدترین حالت ممکن اینه که 

وقتی باهاش قهری

برات اس ام اس میاد

همه تن و بدنت میلرزه چون فکر میکنی اونه

بعد که میبینی اون نیست

خیلی داغـــــون میشی

ولی غرور لعنتی و حرف هایی که ازش شنیدی روز آخر

اجازه نمیده بهش زنگ بزنی

منتظری که اول اون بیاد سمتت

اونم نمیاد

تو هم نمیری

یه رابطهبه همیــــــــــــــــن راحتی

تو اوجش تموم میشه...

دلم را تهدید کردم

که اگر

یک بار دیــــــــــــــگر بهانه ات را بگیرد

میدهم دوباره

بســـــــــــــــــــوزانیش

مــــــــــــــــرد نیستی

اما مردانه بنگر

جلوه ی نامردیت را ...