مــــــــن زخم های بی نظیری به تن دارم

اما تــو مهربان ترینشان بودی

عمـــــــــیق ترین..و عزیزترینشان بودی

بعد از تو آدمها

تنهـــــا خراشـــی بودند بر مــــن

که هیچ کدامشان به پای تو نرسیدند

عشــــــــــــــق من...

خنجرت کولاک کرد.

.

.

.

وقتی تنهاباشی 

از تعطیل بودن هیچ روزی ذوق نمی کنی

تو تعطیلات

تنهــــــــایی آدم چند برابر میشه...

به جایی رسیدم که دیگه خیلی چیزا واسم مهم نیست

جایی که وقتی یکی دلمو میشکنه...مثل آب خوردن میذارمش کنار

جایی که با دیدن بی معرفتی ها فقطـــــــــــ....میگم به درک

بی احساس نبودم..ولی یه کسایی یه سری باورهامو از بین بردن

همونایی که گفتن:...تو واسه این دنیا زیادی خوبی

""هــــــــــــــــه""

آبی پشت سر کسی نمیریزم که برگرده 

هر کی رفت به سلامت

بی زحمت درم ببنده...

...

این روزها احساس می کنم 

وقتی می نویــــــــسم خدا چشمهایش را می گیرد

و وقتی میخوانم گوشهایش را

صادقانه بگویم

فکر می کنم خدا هم از سادگی من و حرفهای تکراری ام

خسته شده....

از تو می گذرم بی انکه دیگر تو را ببینــــــــــم

از تو می گذرم بی آنکه خاطره ای را از تو به دوش بکشـــــــــم

دیگر نمی خواهم طعمی از عشق بچشم

از تو مـــــــی گذرم

از تو که گذشتی از همه چیز

این را هم فراموش مـــــی کنم

جای من اینجا نیــــست...میروم تا از شر من و احساسم راحت باشی

میروم تا آرام باشی

میروم تا تو نیز بودنم را با همنشینی با معشوقه ات فراموش کنی

میروم تا روزی اشکهای پشیمانــــی ات را ببینم

از تو می گذرم و شک نکن که فراموشت می کنم

هر چه شمع و شعله و آتش از تو در دلم روشن بود....هر جای قلبم که کور سوی امیدی به داشتنت داشت

امروز خاموش و دفن کردم....

نه اندیشیدن به تو فایده دارد....نه کلنجار رفتن به خاطره هایت

حالا انقدر به دنبالم بیا تا خسته شود پاهایت

.

.

.

چرا پاســـــخی به دل گرفته ام نمی دهی

چرا سرد شده ای و مثل آن روزها سراغی از من نمی گیری

به خودم باختمت...

به هر اونچی که تو می خواستی...نه من 

باختمت...

بالاخره تســــــــــــلیم خواسته های ناعادلانه ی تو شدم

باورم نمیشه باخــتم...

باورش سخـــته...ولی آخرش چاره ای جز قبولش ندارم...

دیگه هیچی مثل گذشته نمیشه...هیچ چیز فراموش نمیشه

بازم می خوامت...

اما این بار نه عاشــــقانه...بلکه عادلانه

مگه عدالت جز اینه که هر چیزی سر جای خودش باشه؟

منم تو رو دیگه به اندازه ی حـــــق خودم میخوام

از حالا به بعد به جای تو با خودم کنار میام...

گرچه سخته ولی میتونم...

شاید زندگـــــی به منم روی خوش نشون بده...

آخه دلم داره پاره میشه از بی قراری...

                                                                                                                                                       پ ن:آدما از پیری نمی میرن...آدما زمانی می میرن که از همه چی خسته بشن

من عاشقانه دوستش دارم و او

عاقلانه طردم می کند

منطق او حتی

از حماقت من هم احمقانه تر است

خدایا مرا ببخش

مجبورم بد باشـــــــــــم

تا از پس بنده هایت بر آیم...

تلخ است 

همه فکر کنند سرت شلوغ است

و تنها خودت بدانی چقدر 

تنهایی...

این دنیــــــــــــــای مجازی

دنیـــــــــــــــــای "واقعیه"خیلی ها رو 

خــــــــــــــراب کرد.

چرا همش میگن به سلامتی؟!!!

یه بارم تو روح بعـــــــــــضیا!!

تو روح همه نامردا

همه بی معـــرفتا...

چند تکه از تو 

پریشان افتاد

ته فنجانی که فالم را میگرفت...

می گفت ارام نیستی

و فردا هیچ نامه ای نخواهد امد...

من مرده ام...به نسیم خاطره ای.گاهی تکانی میخورم...همین

همه جا پر شده که

دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم

من می گویم حق دارند

چون دوست داشتن های ما بو دار است

بوی سوء استفاده

بوی خیانت 

بوی دروغ و بازی می دهد...!