میگن واسه آرامش خودتم که شده ببخش و فراموش کن

ولی وقتی از کسایی که توقع نداری میرنجی

هر چقدر هم که بخوای ببخشی و فراموش کنی نمیشه

انگار داری خودتو گول میزنی

وقتی از یه دوست میرنجی حتی اگه بگی بخشیدمش یه چیزی ته دلت می مونه

کینه نیست...یه جای زخم...یه چیزی که نمیذاره اوضاع مثل قبل بشه

هر چقدر هم که تلاش کنی خودتو بزنی به اون راه و بگی نه ...بی فایده ست

یه چیزی این وسط از بین رفته

و جای خالیش تا همیشه درد میکنه

یه چیزی مثل

حرمت

تنهایی بهتر است

خودتی و خودت

حداقل روحت اسایش بیشتری دارد

نگرانی کمتری داری

و می توانی برای خودت باشی

هیچ کس دیگر به با هم بودن های قدیم اعتقاد ندارد

همه می خواهند تو را از سر خود باز کنند

کاش کمی عوض می شدیم...

در خاطرات بی نهایت

بودن را به خاطر اور

در لحظه ی اکنون زندگی کن

خـــــدا را لمس کن

به صدای قلبت کوش کن...لبخند بزن

((تو هستی))

در خاطرش جایی دارم...

دلم تنگ همان کسی است که دیگر حتی

جواب سلامم را هم نمی دهد

دلم تنگ همان کسی است که وقتی

از کنارش میگذرم دیگر به من نگاهی نمیکند

دلم تنگ است .....تنگ

نمی دانم دیگر چطور باید میبودم که نبودم.

این روزا خیلی تنهام.خیلی داغونم

هست کسی مثل من دلش

نه برای کسی

نه برای عشقی

نه برای جایی...

نه برای چیزی!

بلکه دلش برای خودش تنگ شده...

برای خود خودش!؟

خدايا

 فقط همينو بهت ميگم خيلي تنهام

 خدايا تنهاي تنها

خدايا از همه چيزو همه كس خسته شدم

خدايا ديگه آرزو ندارم ديگه دعا نمي كنم چون فكر نمي كنم كه هيچ وقت

 آرزوهاي من براورده بشه

 چون واقعا فراموش شدم فكر مي كنم تو اين دنيا زيادي هستم جاي انسان هایی

   كه خوشبخت هستن هم گرفته ام ديگه نياز به دعاي كسي ندارم فقط

آرزوی مرگ دارم

خسته شدم از هرچی دوست داشتن دروغی

خسته شدم از هرچی احساس دروغی

خسته شدم از هرچی نامرد و بی معرفته

خسته شدم از هرچی عشق بی احساس

خسته شدم از هرچی رفیق نارفیقه

خسته شدم از هرچی همدم تنهایی که تو تنهایی ها پیشم نبودن

خسته شدم از بس دروغ شنیدم و سکوت کردم

خسته شدم از بس قلبمو شکستن

خسته شدم .......

من آن بازیچه ای هستم

که میرقصم به هر سازت

تو میخندی به کبر آخر به این چشمان گریانم

خدایی ناخدایی

هر چه هستی غافلی یارب

که من آن کشتی بشکسته ای در کام طوفانم

توءی قادر توئی مطلق

نسوزان خشک و تر با هم

که من فریاد نسلی

عاصی و قومی 

پریشانم

زندگی

"زندگی" به من اموخت...

ادمها نه "دروغ " می گویند

نه زیر "حرفشان"می زنند.

اگر "چیزی"می گویند...

صرفا احساسشان در همان لحظه است

نباید رویش حساب کرد...

تنهايي هاي من پاياني ندارد

همان روز حادثه بر بوم دل تنهايي را نقش زدم

تنهايي را مي ستايم

تنهايي را مي بويم

تنهايي را در کنج دل نهاده ام

و از تنهاييهاي دل مي نگارم تــــا...

دلم گرفته از ادمایی که میگن دوستت دارم...

اما معنیشو نمیدونن,از ادمایی که میخوان مال اونا باشی...

اما خودشون مال تو نیستن...

از اونایی که زیر بارون...

برات میمیرن...

ولی وقتی آفتاب میشه همه چیز...

یادشون میره!!!